Circumcisie

’s Middags zit ik vaak in het Minor Theatre, waar kleine ingrepen worden gedaan. We werken hier volgens het adagium: see one, do one, teach one. En aangezien ik al 2 keer had geassisteerd bij een circumcisie (besnijdenis) was het de hoogste tijd dat ik het zelf eens probeerde. Joseph, een ervaren Clinical Officer assisteerde en superviseerde me. Ik leefde erg mee en vond het plaatsvervangend pijnlijk de voorhuid weg te snijden. Voor mij was het erg leerzaam dat de jongen wat ouder (post-puberaal) was en een neger bovendien. Iedereen weet wat dat betekent: er valt flink wat te hechten! Ik weet niet of het aan het hechtmateriaal, de dikke huid of mijn voorzichtigheid lag, maar ik had wat moeite de naald door de huid te krijgen. Maar Joseph was heel geduldig en het ging steeds beter.
Besnijdenissen zijn zeer veel voorkomend in Tanzania. Niet alleen bij de moslimbevolking, maar ook bij de Christenen (deze jongen ging naar de Lutherse kerk). In deze regio wonen relatief veel Christenen, maar desondanks worden veel jongens vaak gepest op school als ze niet besneden zijn. Een jongen van 10 vertelde me vorige week dat hij niet mee mocht gymen vanwege zijn voorhuid. Erg vreemd. Ik weet niet zo goed hoe ethisch verantwoord het hele besnijden is (zeker voor een sociale indicatie), maar zeker in Afrika heeft het ook medische voordelen. Besneden mannen hebben een kleinere kans om besmet te raken met het HIV virus en andere SOA’s en ook een kleinere kans op peniskanker (en dat is geen pretje).
Joseph vertelde me dat bij bepaalde stammen in het noorden van Tanzania (o.a. de Maasai) het besnijden een onderdeel is van de rite die mannen van jongens maakt. De jonge man-in-wording wordt ’s ochtends naar de rivier gebracht en terwijl iedereen naar zijn ogen kijkt wordt hij met een groot mes besneden. Als er geen angst in zijn ogen te zien is mag hij zich daarna een man noemen. Aan hechten doen ze niet.